Recenzja: Wiedźmin – Kompendium o świecie gier

Dodatek do wszystkim nam dobrze znanych (i kochanych) gier „Wiedźmin”.

„Zanurkuj w głąb świata bestii i ich łowców. Wierni kompani Geralta zabiorą cię w fascynującą podróż po świecie „Wiedźmina”. Ten piękny ilustrowany przewodnik oprowadzi cię po zapierających dech w piersiach lokalizacjach, przekaże ci dogłębną wiedzę o śmiertelnie groźnych bestiach, które je zamieszkują, i zabójczym uzbrojeniu, dzięki któremu można je pokonać. Przewodnik to doskonałe uzupełnienie gier z serii „Wiedźmin” i niezbędne kompendium wiedzy dla każdego miłośnika epickich przygód Geralta. Zacznij swoją przygodę z wiedźminem już dziś!”

Kompendium podzielone jest na pięć głównych rozdziałów tematycznych. Każdy z nich poprzedzony jest krótkim wstępem od Jaskra, co zdecydowanie nadaje książce uroku i humoru. Rozmiar książki jest zarówno wadą jak i zaletą. Z jednej strony pozwala cieszyć się (momentami) zjawiskowymi ilustracjami czy też szkicami, z drugiej jednak jest tragiczny dla ręki – jeśli planujecie czytać od deski do deski musicie robić to na raty. Nie zmienia to jednak faktu, że to naprawdę ciekawa pozycja wydawnicza dla fanów.

„Świat i jego mieszkańcy” przedstawia historię i geografię świata opisywaną przez Villentretenmertha. Począwszy od podań o pierwszych mieszkańcach tych ziem, przez przybycie wygnańców po historię i wojny Królestw Północy. Dodatkowo mamy parę wzmianek o południu i przebiegu wojen, choć ubolewam nad faktem, że nie pojawiło się tutaj więcej ciekawostek o samym Nilfgaardzie. Natomiast pojawiła się w tym rozdziale masa ciekawostek czy też przypowiastek o elfach, krasnoludach czy też driadach, fajna notatka o upadku Cintry i oczywiście masa cudownych ilustracji.

„Wiedżmini” to rozdział pisany z perspektywy Vesemira, będący całkiem przyjemnym streszczeniem powstawania wiedźminów, przebiegu szkolenia i ich „praw”. Nie zaskakuje niczym nadzwyczajnym i jest raczej skierowany do osób niezaznajomionych z książkami. Zdecydowanie najciekawsze jest w nim wzmianka o twórcach wiedźminów.

„Magia i religie Kontynentu” łączy dwie tematyki opisywane przez Yennefer. Część dotycząca magii jest naprawdę fajnym wyjaśnieniem podstaw i teorii magii. Notatki przedstawiają tutaj naprawdę ciekawe historie czy też plotki (zwłaszcza ta o kotach i smokach oraz rzekoma odpowiedź Rektora Szkoły Czarodziejów). Podobały mi się również wyjaśnienia dotyczące mocy żywiołów oraz Wymiarów. Religia została natomiast potraktowana trochę po macoszemu. Szkoda, że nie opisano dokładniej wszystkich wierzeń czy też kultów konkretnych terenów. Jestem jednak świadoma, że częściowo wynika to z faktu, że dokładniejsze opisanie raz mogłoby za bardzo zdradzić fabułę. A dwa zajęłoby to masę stron. Tak, więc „Kompendium…” skupiło się na najważniejszych czy też najpowszechniejszych religiach. Ponownie najciekawsze były tu notatki czy też plotki np. o odzyskaniu kości Lebiody.

„Potwory z Królestw Północy” to rozdziała poświęcony potworom opisywanym przez samego Geralta. Podzielone są one na grupy i ich odmiany. Same opisy stworzeń są raczej dość ogólne. Bestiariusz to dobre wprowadzenie do świata potworów, raczej dla osób niezaznajomionych z grami (gdzie bestiariusz jest bardziej rozbudowany). Plusem tego rozdziału są natomiast ludowe przesądy, które choć momentami bywają absurdalne są świetnie napisane – uśmiałam się z opowieści o wąpierzu i kapłanie.

„Historia Geralta z Rivii” to ostatni rozdział tej książki napisany w całości przez naszego kochanego Jaskra, który jak to na niego przystało czasami koloryzuje. Jednak ten styl jest właśnie największą zaletą, gdyż jest to bardzo pobieżne streszczenie historii Białego Wilka. Jeśli znacie książki to raczej nie znajdziecie tutaj za wielu smaczków. Natomiast osoby, które nie grały w gry nie powinny czytać tego rozdziału w całości, bo mogą sobie zaspojlerować sporą część fabuły.

„Wiedźmin – Kompendium o świecie gier” to naprawdę ciekawa pozycja, napisana z pomysłem i humorem. Tematyka magii oraz świata zdecydowanie należy do moich ulubionych, razem ze wszystkimi notatkami i plotkami, które się w nich pojawiają. Książka warta przeczytania i obejrzenia – jest na czym zawiesić oko.

Ocena: 8/10