Recenzja: B.I – Waterfall

Mój ulubieniec z iKON (w końcu) 1 czerwca 2021 roku powrócił z pełnym solowym albumem. Wyczekiwałam „Waterfall” i w sumie jestem zadowolona z tego, co wydał B.I – może nie zachwycam się płytą jakoś specjalnie (pewnie, dlatego, że spodziewałam się czegoś bardziej hip-hopowego), ale jest dobra i czuć w niej styl Hanbina, który pokochałam od jego debiutu z iKON. No i jest to jedna z niewielu płyt, z których nie umiem wybrać ulubionej piosenki – mam trzy kandydatki i problem w tym, że każda jest inna (jedna hip-hop, druga r&b a trzecia rock). A fakt, że B.I stworzył każdą piosenkę czyni ten album bardziej wyjątkowym.

„Waterfall” – tytułowy utwór albumu o najmocniejszym hip-hopowym brzmieniu, który rozkochał mnie w sobie przy pierwszym przesłuchaniu. Tekst (refrenu) nie może mi wyjść z głowy „próbuję być jak woda i żyć z prądem… jestem wodospadem, tańczącym wodospadem, upada jakby leciał po niebie…”. Uwielbiam Hanbina w takim (mocniejszym) wydaniu.

„Illa Illa” – główna piosenka promująca płytę. To dość spokojny utwór (r&b) o smutnym tekście „na końcu moich oczu jest plaża, bo w kącikach mych oczu są łzy…”. Ma w sobie coś wyjątkowego, że zapada w pamięci.

„Daydream” – to kolejny duet Hanbina z Lee Hi, który nie zawodzi. Spokojna r&b piosenka z tekstem o snach i wspomnieniach, której naprawdę przyjemnie się słucha (zwłaszcza przed snem). Głos Lee Hi ma w sobie coś wyjątkowego, co w połączeniu z lekką piosenką stworzoną przez B.I trafia prosto do mojego serduszka.

„Numb” – pierwszy z lekka rockowy utwór na albumie. Momentami tekst jest bardzo (zwyczajnie) prawdziwy „czuję się drętwy, nie smutny, nie szczęśliwy…”, mimo to nie należy do moich ulubionych.

„Illusion” – kolejna spokojna piosenka r&b. Wydano do niej visualizer (with Tobi), który całkiem fajnie komponuje się z tekstem „to uczucie, uczucie unoszenia się, wejść w ciemność, idź mimo to…”. Przyjemnie się tego słucha.

„Flow Away” – to spokojny rapowany utwór z smutnym tekstem o życiu i (błędach) młodości. Refren, w którym powtarzane jest tytułowe „flow away away…” jest trochę nudny.

„Help me” – kolejny rockowy utwór o naprawdę smutnym tekście „jestem kłamcą, powiedziałem rodzinie, że jest dobrze, sądzę, że umieram, podpal mnie…”. Hanbin wie jak wzbudzić we mnie sprzeczne emocje (moje serce bije mocno z miłości do rockowego brzmienia i rozpada się na kawałki z powodu tekstu). Zakochałam się w refrenie tej piosenki „niech ktoś mi pomoże, pomoże mi być sobą, niech ktoś pomoże mi zdjąć moją uśmiechniętą maskę…”.

„Remember me” – to spokojna piosenka r&b z słodko-gorzkim tekstem „nie zapomnij mnie, bo kochaliśmy się nawzajem…”. Byłam nią zaciekawiona od wydania (prze)uroczej zapowiedzi i nie zawiodłam się.

„Stay” – kolejna współpraca tym razem z Tablo (Epik High). Rapowany utwór nie do końca przypadł mi do gustu, ale jak zawsze w przypadku piosenek Hanbina doceniam tekst „tylko dzisiaj, tylko na jeden dzień, bo to może zniknąć, zostań…”.

„Gray” – następny utwór, który ma całkiem ciekawy tekst i melodię. Nie podoba mi się tylko to „tada…” pojawiające się w refrenie.

„Then” – kolejna spokojna rapowana piosenka o miłości (niekoniecznie romantycznej) „całe życie nie wiedziałem o miłości, ale kiedy spotkamy się ponownie będę wtedy lojalny…”. Całkiem przyjemna, ale nie wracam do niej często.

„Re-birth” – ostatni utwór z płyty jest praktycznie balladą (ale nadal ma w sobie coś z r&b). To naprawdę cudowny utwór na zakończenie albumu „w następnym życiu, urodzisz się jako kwiatek, a ja będę podmuchem wiatru… przyjdę zobaczyć cię ponownie w następnym życiu i spotkamy się w przypadkowej nieruchomości”.

„Waterfall” to naprawdę dobry album, który utwierdza mnie w przekonaniu, że Hanbin jest naprawdę utalentowanym raperem i kompozytorem. „Waterfall”, „Daydream” i „Help me” to zdecydowanie moi ulubieńcy (nie potrafię między nimi wybrać – są zbyt różne).

Ocena: 7/10