Recenzja: John Flanagan – Drużyna – Pościg

Kolejna część znakomitej trylogii jednego z moich ukochanych autorów: „Drużyna Czapli podąża szlakiem krwawego pirata, Zavaca. Młodzi mężczyźni mają jeden cel – powstrzymać okrutnika nim wyrządzi jeszcze więcej szkód. Dla Halla schwytanie złodzieja, który skradł Andoval to jedyna szansa na odzyskanie honoru i powrót do rodzinnej wioski. Droga do fortecy Zavaca wiedzie jednak przez rwące, pełne wodospadów rzeki. Hall wie, że w starciu z piratem będzie musiał wykazać się umiejętnościami daleko wykraczającymi poza te, których nauczył się na szkoleniu. Czeka go walka jeden na jednego – walka, w której zwycięży, albo zginie.”

Kontynuacja pościgu z poprzedniej części robi się coraz bardziej niebezpieczniej a pirat Zavaca nie ułatwia im niczego. Chłopcy jednak się nie poddają i decydują się wpłynąć na wody śródlądowe - co kłóci się z ich naturą oraz miłością do morza. Mają cel i nie spoczną, gdy go nie osiągną, co niewątpliwie wpływa na miłość do bohaterów, z którymi już się zżyłam i mam szczerą nadzieję, że tak samo jak w przypadku zwiadowców, będą ze mną na długo. Minusem dalej pozostaje jednak zepchnięcie niektórych członków drużyny na dalszy plan. Wiem, że autor chciał jak najlepiej pokazać nam głównego bohatera, jednak chciałabym także trochę lepiej poznać resztę. W tej części bez wątpienia dzieję się dużo a akcja jest naprawdę wartka. Sytuacje są dobrze powiązane, a zmiana otoczenia jest zaskoczeniem i przyciąga. Bo w końcu każdy zadaje sobie pytanie: czy ‘morscy królowie’ poradzą sobie w takich nietypowych warunkach? I jak potoczy się wątek miłosny, który zaczyna rozwijać się pomiędzy bohaterami powieści. Pomoże czy wręcz przeszkodzi w pościgu?

Powieści Johna Flanagana czyta się lekko jak zawsze i to jest jego główny atut, wie jak przyciągnąć sobie czytelników na dłużej. A przedstawiona przez niego siła przyjaźni i poświęcenia jest czymś, czego w naszym obecnym świecie zdaje się brakować. Choć jak dla mnie ta seria nie jest tak dobra jak "Zwiadowcy".

Ocena: 6/10