Recenzja: Becca Fitzpatrick – Szeptem

Książka ta została wydana w 2009 roku, a w Polsce ukazała się rok później. „Szeptem” jest pierwszą częścią sagi i trafiła na listę „New York Timesa” niedługo po jej wydaniu. Książka zawiera bardzo prostą fabułę z akcją rozgrywającą się we współczesnym świecie. Wyjątkiem jest prolog, w którym cofamy się do 1565 roku. Główną bohaterką jest Nora, której życie komplikuje się niedługo po poznaniu z Patch’em. Nie potrafi jednoznacznie powiedzieć czy chłopak ją wkurza czy pociąga.  

„Patch jest tajemniczy i zabójczo przystojny. Nic dziwnego, że szesnastoletnia Nora ulega jego urokowi. Niemal natychmiast w jej życiu zaczynają dziać się rzeczy, których nie da się wytłumaczyć. Chyba, że… ktoś wie, że znalazł się w samym środku bitwy. Bitwy, którą od wieków toczą Upadli z Nieśmiertelnymi. O twoje życie… ale cicho sza… są tajemnice, o których mówi się tylko szeptem.”

Wspomniany już przeze mnie prolog, dotyczy właśnie Upadłych. Patch jest właśnie jednym z nich i czytając pierwszą cześć, możemy się także domyślać, za co zostały mu odebrane skrzydła. Chłopak jest ‘wkurzający’ jak to określa Nora, ale nie jest jedynym przedstawicielem płci męskiej w „Szeptem”. Pojawia się tu także empatyczny i wesoły Elliot oraz małomówny i tajemniczy Jules. Ten pierwszy nie ukrywa zainteresowania główna bohaterką. Mimo początkowego ‘dobrego’ wrażenia staje się on w trakcie czytania równie tajemniczą postacią, co jego kolega, którym zaś zainteresowana jest przyjaciółka Nory – Vee. Vee jest niewątpliwie radosna, wygadana i zadziorna, przez co stała się moją ulubienicą, gdyż jej bezpośredniość wywołuje uśmiech na twarzy, a pomysły wprawiają Nore w zakłopotanie.

Książkę „Szeptem” czyta się przyjemnie, mimo typowego tematu i banalnej historii. Myślę, że niejednemu z was umili popołudnie.

Ocena: 6/10