Recenzja: Sarah J. Maas – Królowa cieni

Najgrubszy tom tej serii w porównaniu z poprzednią częścią, którą pochłonęłam w trzy wieczory, niestety aż tak nie porywa. Jak dla mnie staje się zbyt jednostajny i typowy, gdyż niczym nie zaskakuje, jednakże czytało się go bardzo przyjemnie.
„Celaena Sardothien do tej pory traciła wszystkich, których kochała. Zamordowano jej rodziców, jej ukochany, Sam, także zginął w męczarniach. Jej przyjaciółka, Nehemia, poświęciła życie, by Celaena mogła odkryć swoje dziedzictwo i pójść za przeznaczeniem… Ale dość tego. Teraz, gdy okiełznała już swoją moc, nadszedł czas na zemstę. Dziewczyna znana do tej pory jako Zabójczyni Adarlanu zniknęła – narodziła się Aelin Ogniste Serce, królowa podbitego przez Adarlan Terrassenu. Nadszedł czas walki o wszystko, co ważne. Aelin wraca do Adarlanu, by zemścić się na tych, którzy skrzywdzili jej bliskich, odzyskać tron i stanąć twarzą w twarz z cieniami przeszłości. A przede wszystkim po to, by chronić tych, którzy jej pozostali. Przed nią zadanie prawie niemożliwe do wykonania. Jej przeciwnicy mają po swojej stronie mroczne siły, a Aelin w Adarlanie pozbawiona jest swojej magii, która pozwala jej władać ogniem. Może jednak liczyć na swoich towarzyszy – kuzyna Aediona, Chaola, Lysandrę i przede wszystkim na Rowana. Rowana – walecznego księcia-wojownika Fae, jej carranama, bratnią duszę – do którego zaczyna żywić coraz bardziej płomienne uczucia.”

Celaena wraca do Adarlanu, gdzie razem z innymi walczy przeciwko królowi. W między czasie, wraca do ‘przyjaźni’ ze swoim dawnym szefem/nauczycielem, z którym także ma porachunki. Tak szczerze to właśnie ten wątek był jednym z tych ciekawszych w tej części. Muszę przyznać wam, że takiego zakończenia się nie spodziewałam (więcej nie powiem, żebyście przeczytali). Rozwinięty został także wątek miłosny. Choć nie było dla mnie zaskoczeniem – kto z kim będzie - to czytało się fajnie. Nie było tam takiej typowej nastoletniej miłości jak w pierwszej części (na szczęście). Autorka skupiła się bardziej na uczuciach, co bardzo dobrze wyszło.

Tak jak wspominałam ostatni tom niczym zbytnio nie zaskakuje, przez co czytałam go tylko po to, aby poznać zakończenie - szkoda, bo liczyłam na więcej.

Ocena: 5/10