Recenzja: Wednesday

Serial z 2022 roku składający się z 8 odcinków (standardowo po 45 minut + napisy końcowe). To komedia grozy oparta na postaciach stworzonych przez Charlesa Addamsa. Serial miał kilku reżyserów, co widać – momentami „klimat” się zmienia, nie jest to do końca minus – po prostu nierówność, która powinna zostać poprawiona w postprodukcji (albo zwyczajnie lepiej przemyślana).

„Makabrycznie bystra i sarkastyczna Wednesday Addams prowadzi śledztwo w sprawie serii zabójstw, przysparzając sobie nowych przyjaciół — i wrogów — w Akademii Nevermore.”

Serial zaczyna się dość specyficznie i szybko (nie każdemu się to spodoba), ale to dobre wprowadzenie do całości. Fabuła jest prosta (czasami wręcz przewidywalna), ale wciągająca i mająca swój urok. Jako komedia grozy sprawdza się naprawdę nieźle. Koncepcja kontrastu została fajnie wykorzystana. Zarówno wizualnie (np. pokój dziewczyn) oraz psychologicznie (np. ekstra- i introwersja bohaterek). Relacja Wednesday i Enid jest dobrym elementem serialu (nie idealnym, ale dobrze wykreowanym). Niestety rodzice nie są tak charyzmatyczni jak w starszej wersji, przez co (5 odcinek) poświęcony przeszłości jest najnudniejszym elementem serialu. Szkoda – to zmarnowany potencjał. Jako postacie poboczne są (wyłącznie) do zaakceptowania. Wyjątkiem jest wujek, który choć pojawia się tylko na moment jest ciekawym urozmaiceniem Addamsów. Samo zakończenie serialu jest lekko rozczarowujące (z wyjątkiem pszczelarza). Potwór jest ciekawie wykreowany, ale nie kupuję jego „wyznania” (czułam cringe) – zdecydowanie bardziej podobała mi się myśl jego „nieświadomości”. Akcja serialu jest dobrze zbudowana, choć momentami chciałabym spowolnienia i mocniejszego podbudowania napięcia. Podobny problem miałam w kontekście „emocjonalnych” scen, które jak dla mnie nie działają w tym serialu. Poza tym prostu przyjemnie się to oglądało. Najwyraźniej zdarza się Netflixowi stworzyć coś dobrego.

Ocena: 7/10