Recenzja: Rachel Hartman – Serafina

Kolejny raz sięgnęłam po książkę, zaciekawiona jej okładką i kolejny raz się nie zawiodłam.

„Królestwo Goreddu zamieszkują ludzie, a także smoki przybierające ludzką postać. Żyją obok siebie, jednak pokój między nimi pozostaje niepewny. Kiedy ginie członek rodziny królewskiej, a zbrodnia wydaje się smoczym dziełem, pokojowi i traktatowi między obiema rasami zaczyna grozić poważne niebezpieczeństwo… W samym środku tej historii znajduje się Serafina, utalentowana muzyczka, która przybywa na dwór, jako asystentka nadwornego kompozytora. Wkrótce angażuje się w śledztwo w sprawie morderstwa i odkrywa ślady mrocznego spisku mającego na celu zniszczenie pokoju w Goreddzie. Jednakże Serafina ukrywa tajemnice – i źródło swojego talentu – a jeśli wyjdzie ona na jaw, jej życie znajdzie się w poważnym niebezpieczeństwie.”

Autorka wykreowała już dość dobrze nam znany z legend czy innych książek świat ludzi i smoków, jednak zrobiła to po swojemu, dodając od siebie coś nowego, innego, co nadało tej książce świeżości. Przyznam szczerze, że początkowo miałam problem z przywyknięciem do takiej ‘wersji’ smoków, jednak ta inność dodaje tej książce smaczku i szybko mnie wciągnęła. Bohaterowie-smoki bez dwóch zdań są ciekawi i różnorodni. Tytułowa bohaterka również jest naprawdę świetnie wykreowana. Jest specyficzna, a jej historia i przeszłość, którą poznajemy z retrospekcji (zarówno Serafiny jak i innych bohaterów) jest fascynująca, smutna i na swój sposób urocza (tu nam bardziej na myśli jej rodziców). Inni bohaterowie-ludzie również tworzą ciekawą mieszankę. Akcja jest wartka, i choć nie ma w niej wielkich zawiłości, to momentami zaskakuje. Bez wątpienia autorka stworzyła ciekawą opowieść.

Książkę czytało się naprawdę przyjemnie, a zakończenie bez wątpienia daje autorce możliwość kontynuacji, na co szczerze liczę, bo z chęcią poznałabym dalsze losy Serafiny i Goreddu.

Ocena: 8/10