Recenzja: Kiera Cass – Korona

Kontynuacja „Następczyni” tak jak w przypadku „Selekcji – Elity” ukazuje wielki dylemat głównej bohaterki.

„Dwadzieścia lat minęło od wydarzeń z "Jedynej". Córka Americi i Maxona - księżniczka Eadlyn nie sądzi, że uda jej się znaleźć prawdziwego partnera wśród konkursowych trzydziestu pięciu zalotników, nie mówiąc już o prawdziwej miłości. Ale czasami serce znajdzie sposób, aby nas zaskoczyć. Eadlyn musi dokonać wyboru, który okaże się trudniejszy niż ktokolwiek się mógł spodziewać..”

Chociaż sam finał może wydawać się dość zaskakujący i ‘romantyczny’ to ciągnąca się przez całą książkę niewiedza i bezradność głównej bohaterki zaczyna nudzić. Eadlyn nadal jest typową księżniczką patrzącą na publiczność i swój strój. Nawet nie próbuje się zmienić i bardziej zainteresować się państwem, aby choć troszkę odciążyć ojca i matkę. Ameryka i Maxon zostają w tej części ukazani, jako zmęczeni życiem i władzą ludzie. To trochę smutne, że autorka zrobiła z nich prawie, że starców, chociaż mogą mieć dopiero po czterdziestce. Z całej książki najbardziej spodobał mi się postać Kile Woodwork, który kocha książki i pragnie zrobić coś dla świata, gdyż jest genialnym projektantem. Chłopak jest spokojny i przyjazny, współczuje i poucza Eadlyn, która bez niego i jego pomysłów, mogłaby źle skończyć. Co prawda z początku pomaga jej z powodu obiecanego wyjazdu za granice, jednak potem widzimy, że naprawdę, wspiera księżniczkę.

Ogólnie książkę czyta się szybko, gdyż styl autorki jest bardzo lekki, mimo iż przewidywalność jest wielkim minusem.

Ocena: 3/10